blog | 4 juli 2019
De Oude Zee is heen gegaan
Stranden ogen verlaten
Op duinen drommen mensen samen
Terwijl ze troosten, praten
De Oude Zee is heen gegaan
De branding fluistert ‘amen’
De Noorderzon is veel te laat
Donkere wolken pakken samen
De Oude Zee is heen gegaan
Z’n water trekt zich terug
In de haven blijft ‘t schip voor anker
Het valt al droog onder de brug
De Oude Zee is heen gegaan
Het vuurtorenlicht gedoofd
De jutter die vroeg huiswaarts gaat
Niet in z’n terugkeer gelooft
De Oude Zee is heen gegaan
De wereldkaart verandert
Zelfs de loop van de rivier
Die hier door Limburg meandert
De Oude Zee is heen gegaan
Het kompas heeft zich vergist
Er liggen vissen op het droge
Waar water was hangt mist
De Oude Zee is heen gegaan.
De golven zijn van slag
Z’n water was al langer troebel
Ruim voor z’n laatste dag
De Oude Zee is heen gegaan
De horizon voorbij
De eb reikt tot de einder nu
Hier eindigt zijn getij
De Oude Zee is heen gegaan
Het zoute water weg
Het zoet van de herinnering
Wie ‘t niet heugt heeft pech
De Oude Zee is heen gegaan.
Wat blijft is thans zijn faam
De Oude Zee is heen gegaan
Nieuw water draagt zijn naam.
Thorn, 4 juli 2019