Het is met dank

Facebook schotelt een ‘memorie’ voor. Algoritmisch door het onderbewustzijn gestuurd? Een werkfoto van acht jaar geleden. Laten we het op toeval houden.

Vorige week besluit de klasbak op de foto na 20 jaar dat het tijd is om te stoppen.

Hij vertelt het per telefoon want woont ver weg. Ik vloek begripvol.

De laatste jaren filmde Ton Vanderplas enkel nog met/voor mij. Dat beschouw ik als een eer. Clichés die kloppen: Lezen en schrijven. Door dik en dun. Woordeloos. Blikken volstaan en zelfs vaak overbodig. Elkaar de waarheid zeggen, altijd.

Ben de man rechts van me oneindig veel dank verschuldigd voor: de ideeën, discussies, reizen, steun, gesjouwde koffers, rust, correcties, getrotseerde golven, kritiek, troost, gekkigheid, relativering, gebouwde filmsets, gewonnen prijzen, alertheid, vertrouwen en prachtshots die iedere montage tot een feestje en ieder verhaal de moeite maakte. Een compilatie waard.

Journalist, regisseur, researcher, producer maar bovenal cameraman in één.

Hier meer beeld van ‘Achter de Schermen’ of hier een staaltje vakwerk tijdens de verkiezingen in Afghanistan (2009). Het compliment ‘chapeau!’ (hoed af!) volstaat niet. DOP (Director of Photography) Vanderplas verdient de overtreffende trap; de Borsalino, de hoed er hoeden sinds 1857.