Sinan Can onderzoekt: hoe gevaarlijk is Samir A. Op zijn zeventiende veroorzaakte hij een nationaal terreuralarm en kreeg hij de titel Staatsvijand nr 1. Negen jaar zat hij vast voor diverse terreurzaken. Nu zit hij opnieuw vast. Het OM verdenkt hem van terreurfinanciering. Voor zijn arrestatie spreekt Sinan hem en doet Samir voor het eerst z’n verhaal voor een televisiecamera. Hij heeft altijd ontkend dat hij destijds iets van plan was maar nu bekent hij.

Wat ging er mis met het vrachtschip MSC Zoe toen het begin januari 342 zeecontainers verloor en Unesco werelderfgoed de Wadden in een vuilnisbelt veranderde? In deel II maken collega Marco de Lange en ik een reconstructie. We spraken met deskundigen, betrokkenen én bemanningsleden die letterlijk doodsangsten hebben uitgestaan.

Begin januari verliest het vrachtschip de MSC Zoë boven de Waddeneilanden 342 zeecontainers. Niet eerder werd het kwetsbare natuurgebied zo hard getroffen. Hoe kon de MSC Zoë zoveel lading verliezen? Waarom vaart één van de grootste containerschepen ter wereld zo dicht langs de Wadden? Wat ging er mis aan boord?  Zembla onderzoekt de oorzaak en de gevolgen in deel I van ‘De Ramp op het wad’. Deel II op 24 oktober aanstaande.

Vrijwel niemand in het Senayan stadion geeft een stuiver voor Lubbers z’n kansen. Commentator Ruud ter Weijden zégt het niet tijdens z’n live- verslag maar ook hij verwacht een vroegtijdig einde van het gevecht: ‘Ik dacht dat er wel een knockout in zou zitten ja’, voorspelt ie. Bokskenner Rinze van der Meer hoopt dat Lubbers ‘een ronde of acht overeind zal blijven.’ En Lubbers zelf? Die stapt die avond even na 21.00 zelfverzekerd de ring in. Hij heeft een strijdplan, karakter en veel techniek. Daarnaast is hij behandeld door een Indonesische wonderdokter met kraterwater en lavasteen. Lubbers is een kop kleiner, bijna tien kilo lichter en heeft een veel kortere ‘reach’ dan z’n opponent maar hij is vastbesloten om het ‘The Greatest’ zo moeilijk mogelijk te maken. In Andere Tijden Sport het verhaal van een Nederlandse topbokser die tussen de touwen overeind blijft maar door het leven geveld wordt. ‘Rudi Lubbers en het gevecht van z’n leven’

Een maand lang fietst de Nederlands- Joodse journalist Natascha van Weezel door Israël en de Westbank. Ze ontmoet mensen van haar generatie met wie ze praat over het leven in misschien wel het meest gecompliceerde conflictgebied ter wereld. In deze vierdelige documentaireserie is de centrale vraag: zet de verharding door groeit er hoop met de opkomst van een nieuwe generatie Israëli’s en Palestijnen?

Ondernemer Maurice de Hond bedacht een nieuw schoolconcept: geen klassikaal onderwijs, kinderen bepalen zelf wat ze leren, de leraar wordt coach en de lessen staan op de iPad. Hij weet het concept aan tientallen scholen te verkopen. Maar het succes stokt. Nog maar een handvol scholen werkt er mee en twee iPad-scholen die de zakenman zelf opricht, leggen het loodje. De stichting die ze beheerde, is failliet. Waarom keren de scholen de opiniepeiler de rug toe? Medewerkers van het eerste uur doen voor het eerst hun verhaal. ZEMBLA onderzoekt de onderwijsmethode van De Hond.

Sting like a bee onderzoekt waar beleid faalt en macht ontspoort. Sting like a bee (SLB) is het journalistieke productiebedrijf van Bart Nijpels. Hij maakt en produceert documentaires en reportages, schrijft artikelen en columns voor kranten, bladen en deze website. De meeste producties en publicaties zijn hier te vinden. Tot medio 2015 gaf Nijpels leiding aan de documentaire rubriek Reporter (KRONCRV). In 2013 en 2016 won hij De Loep, de prijs van de VVOJ (Vereniging voor Onderzoeksjournalisten). Hij geeft gastcolleges en is in te huren als mentor/coach, eindredacteur of bemiddelaar bij interne conflicten binnen journalistieke redacties en organisaties of met externe partijen.

Wethouder Willem Buunk van de gemeente Bronckhorst informeerde bovendien het college van burgemeester en wethouders onjuist, blijkt uit onderzoek door Omroep Gelderland. Tegen de wethouder is een klacht ingediend. ‘Het schuurt aan tegen onbehoorlijk bestuur’, concludeert een hoogleraar bestuursrecht. ‘Dit zijn we niet gewend van Omroep Gelderland’, liet een ambtenaar van de gemeente Bronckhorst zich deze week ontvallen. Een groot compliment aan het adres van journalisten duo Anoek Hofkens en Meike Sjoer en hun vasthoudende eindredacteur Fatima Naumann.

In Checkpoint reageert hij op m’n essay ‘Wreedheid als wapen’ , oud commandant Landstrijdkrachten generaal b.d. Mart de Kruif  : ‘Wees aan het begin van een uitzending helder en duidelijk: we gaan naar een oorlogsgebied, daar gebeuren dingen die je niet altijd onder controle hebt. Voorafgaand aan de uitzending naar Afghanistan werd gezegd dat het een opbouwmissie was. Dan kun je beter een aannemer sturen, die bouwt beter dan wij.’

Sinds de toewijzing van het WK eindtoernooi 2022 bouwt Qatar voor tientallen miljarden stadions en infrastructuur. Volgens onderzoek van de Britse krant The Guardian overleden daarbij tot nu toe meer dan 6500 arbeidsmigranten. De handtekening van de regering staat onder VN-verdragen. Nederland is ook lid van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Daarmee belooft ons land dat het ‘internationaal erkende mensenrechten respecteert en inbreuken daarop helpt te voorkomen of aanpakt als die zich voordoen’. Die belofte maakt Den Haag niet waar. Aangenomen Kamermoties om dat wel te doen, lapt het kabinet aan z’n laars. ‘De regering is in gebreke gebleven’ vindt Joel Voordewind (CU). Intussen doet de BV Nederland volop zaken in Qatar, daarbij geholpen door de overheid. Dat blijkt uit onderzoek van Argos door Bart Nijpels en Sophie de Rijk.

Hij kijkt richting de televisiecamera en steekt zijn gebalde vuist strijdbaar de lucht in als hij gearresteerd wordt afgevoerd. Het is één van de jonge mannen die de ambtswoning van de Indonesische ambassadeur in 1970 bezet heeft. Daad van verzet tegen het onrecht dat z’n volk, z’n ouders, hem is aangedaan. Als puber zag ik de ingepakte koffers in voormalig concentratiekamp Vught waar de tweede generatie Molukkers opgroeide. Kinderen van de warmhartige, gastvrije mensen uit de Tropen die wachten op de beloofde terugkeer naar wat hun zelfstandige republiek zou worden. Gebroken belofte. En dat niet alleen…

In de blik van Jordy Schalk (38) ligt vriendelijkheid besloten, vermengd met hoofdstedelijke bluf en gochme, gekadreerd door talrijke tatoeages. De meeste verwijzen naar een vorig leven als militair. Dat eindigde na zestien jaar, in Afghanistan, waar hij, zoals hij het zelf omschrijft, ‘ontplofte’ toen hij op een bermbom reed. Het moment staat op z’n lijf getekend. De met naald gemaakte afbeeldingen zijn pas na z’n tijd onder de wapenen gezet. Een optelsom van wat hij tijdens buitenlandmissies meemaakte. Net onder z’n haargrens staat op z’n hoofd wat er in zit, de ‘Mind of a soldier’.