Verwarring: Kees Boonman stopt

Treurig vooruitzicht in een tijd waarin vooral de parmantige ijdeltuit zijn opmars maakt. Verslaggevers die politici met een brede grijnslach bejegenen en dan vooral bevragen over de staat van hun gemoed. Kamerleden treden hen zichtbaar onbevreesd tegemoet. En terecht want niets te vrezen. Guitigheid als drijfveer. Vrolijke muziekjes begeleiden lichtvoetig gekeuvel in filmpjes van niet meer dan anderhalve minuut. Geen ruimte voor kritische vragen. De waakhond wijkt, z’n vervanger kwispelt. Nog even en hij springt op schoot. Dat gebeurt trouwens al. Dan heet het ‘constructieve journalistiek’, één struikelpartij verwijderd van onversneden activisme….